کافی است قرار های گاه و بیگاه

مادام برای دوری ات غصه و آه

این جمعه به خواستگاری ات می آیم

لا حول و لا قوت الا بالله

****

قسمت که نشد به وصل با هم برسیم

با زخم فراقمان به مرهم برسیم

بگذار ببوسمت مگر باز به هم

از برکت آتش جهنم برسیم

****

می گفت بیا که دل به دریا بزنیم

با عشق به قلب ماجراها بزنیم

گفتیم علی مدد چه می دانستیم

روزی برسد که هر دومان جا بزنیم

****

دیگر به چه چیز تو امید فرج است

کار تو همیشه قهر و دعوا و لج است

بی خود به خودت رنج محبت نچشان

دیوار دل خرابت از پایه کج است